Wycieczkę na Prusów i Słowiankę zaczynamy od wizyty w Biedronce. Jola nie dołączyła jednak do zespołu, lecz pojechała z nami.

Startujemy w Węgierskiej Górce, a z Milówki skręcamy w kierunku Prusowa. Na razie jest pod górkę, ale łatwo.

Pogoda super, choć dość mocno wieje.

Waldkowi można zrobić zdjęcie, gdy sam zatrzyma się by pstryknąć fotkę.

Widok na Beskid Śląski.

A to przykłady współczesnej architektury beskidzkiej.

I nieco bardziej tradycyjne formy.

Zatrzymujemy się na chwilę przy kapliczce pod Prusowem.

Dalej nie jest łatwo. Tylko Waldek podjeżdża, reszta ekipy pcha.

Jest nie tylko stromo, czego na zdjęciu nie widać, ale też kamieniście.

Końcówka podjazdu jest łatwiejsza - można jechać.

Kolejna kapliczka - do grzbietu Prusowa już niedaleko.

Na szczyt Prusowa nie wjeżdżamy, lecz kierujemy się na Halę Boraczą.

Jola i Marta.

Widać już zabudowania na Boraczej, a w tle masyw Lipowskiej.

Przy schronisku taki tłum, że zatrzymujemy się poniżej, w spokojniejszym miejscu.

Zjazd czarnym szlakiem do Żabnicy w górnej części nie był banalny - mniej zaawansowanym polecamy wariant asfaltem. Za to podjazd na Słowiankę, to głównie asfalt.

Przy jednej z posesji taki apel.

Na horyzoncie można wypatrzeć Beskid Śląsko-Morawski.

A tu Pasmo Baraniej Góry.

Trawers w kierunku Słowianki na razie sympatyczny, ale potem będzie trochę błotka.

A to autor z drugiej strony obiektywu.

Na Słowiance zatrzymujemy się na herbatkę i piwo.

Fragment szlaku w kierunku grzbietu Magury jest makabrycznie błotnisty. Zdjęcie zrobione już na końcówce tego odcinka.

Typowy beskidzki widoczek.

Dalej szlak jest już przyjemniejszy.

Widok na Skrzyczne...

... i Babią Górę.

Zjazd z Kiczory nie był całkiem łatwy, ale potem mamy długą prostą asfaltem do Brzuśnika i Cięciny.

Trasa wycieczki. 38 km i ok. 1100 m podjazdów.